Mikrokontrolery często opisywane są jako pełnoprawne komputery umieszczone w jednym układzie scalonym. W istocie, mikrokontrolery zawierają procesor podobny do jednostki CPU znajdującej się w Twoim komputerze. W trakcie działania programu procesor ten zajmuje się odczytywaniem instrukcji z pamięci (tutaj raczej z pamięci Flash, a nie z dysku twardego), przekazywaniem operacji matematycznych do jednostki arytmetyczno-logicznej (nie ma koprocesora matematycznego) i zapisywaniem zmiennych w pamięci RAM.

Nie bez powodu projekty wykorzystujące mikrokontrolery są bardzo powszechne wśród hobbystów, hakerów i projektantów. Mikrokontrolery stoją dokładnie na granicy oddzielającej sprzętowy świat przycisków, silników i światełek od świata oprogramowania pełnego algorytmów, połączeń i nieskończonych możliwości. Mikrokontrolery są częściowo komputerami i częściowo elementami elektrycznymi. Można je zatem traktować jak metaforyczne spoiwo pomiędzy rzeczywistym światem a światem wirtualnym.