Myśli zwykle podążają własnymi ścieżkami. Tworzą zawiłe labirynty, trudne do rozsupłania węzły w poszukiwaniu innych, może lepszych rozwiązań codziennych spraw. Czasem załamują się po przejściu przez swoistego rodzaju pryzmaty. Wszystko po to, aby na nowo rozpocząć wędrówkę sobie tylko właściwą tęczą.

Pryzmaty myśli to kolejny, po Bliżej i Latawcom nie potrzeba skrzydeł, tomik wierszy Lucyny Siemińskiej, bydgoskiej poetki.  Wiersze opatrzył komentarzem Tadeusz Dudek.