Aktywa służące do długotrwałego użytkowania zajmują istotną pozycję w majątku jednostek sektora finansów publicznych. Są niezbędne do realizacji zadań ustawowych, ale również dlatego, że stanowią źródło wymiernych dochodów zasilających budżety jednostek. Aby jednak dany składnik majątku można było zaliczyć do aktywów trwałych, musi spełniać warunki wynikające z ustawy o rachunkowości. Powinien przede wszystkim znajdować się pod kontrolą jednostki, powstać w wyniku zdarzeń przeszłych, powodować w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych oraz posiadać wiarygodnie ustaloną wartość.