Agnieszka Osiecka była związana ze sceną przez całe życie. Pisała wiersze, piosenki, powieści, opowiadania dla dorosłych i dla dzieci, ale także sztuki teatralne i widowiska telewizyjne. Pomysłowe, dowcipne, subtelne, bogate w piosenki i w muzykę, miały najlepsze cechy pisarstwa tej niezapomnianej Autorki. 

Drugi po Jabłoniach tom dramatów Agnieszki Osieckiej nosi tytuł Do dna, jak przedostatni spektakl, przy którym Autorka pracowała w sopockim Teatrze Atelier. Podział utworów między tomy miał w zamyśle pokazać, że twórczość sceniczna Osieckiej mroczniała z upływem lat: wczesne jasne sztuki w tomie pierwszym miały być dopełnione późniejszymi ciemnymi w tomie drugim. Byłoby jednak sporym uproszczeniem dzielić te sztuki na pogodne i desperackie, a jeszcze większym przekładać ten podział na twórczość wczesną i późną. Utwory powstawały przecież w rozmaitych stylach, często ocierały się o pastisz, od samego początku łączyły liryzm i satyrę.