Klasztor-więzienie na Wyspach Sołowieckich - pierwszy sowiecki obóz koncentracyjny zwiastujący nadejście nowej mrocznej epoki. W odizolowanej od świata kolonii mieszkają obok siebie czerwonoarmiści i ich byli przeciwnicy z wojny domowej, kryminaliści i przedrewolucyjna elita, intelektualiści, poeci i niepiśmienni chłopi, Kozacy i Czeczeni, czekiści i kontrrewolucjoniści, zachodni dyplomaci, aktorzy i kościelni hierarchowie. To dziwne fantasmagoryczne miejsce, w którym naturalnie sąsiadują ze sobą grypsera, język literacki i bolszewicka nowomowa, kaci zamieniają się miejscem z ofiarami, a bestialstwa czekistów są tak samo na porządku dziennym, jak salony literackie i konne przejażdżki. W tej odludnej scenerii rosyjskiej Północy rozgrywa się tragiczna i piękna historia o miłości, samotności i granicach ludzkiej wolności. Klasztor - powieść porównywana przez krytyków swoim rozmachem i atmosferą do obrazów Boscha, dzieł Dostojewskiego i Czarodziejskiej góry Tomasza Manna - to największe wydarzenie literackie w Rosji w ostatnich latach. Zachar Prilepin - uznany pisarz, laureat wielu nagród literackich, którego książki przetłumaczono na ponad siedemnaście języków. Ten weteran obu wojen czeczeńskich, aktywny działacz Partii Narodowo-Bolszewickiej i uczestnik wielu akcji opozycyjnych, niekryjący swoich - często kontrowersyjnych - poglądów politycznych niejednokrotnie zasłużył na miano głównego skandalisty wśród rosyjskich pisarzy.