Vonnegut z dziecięcą dezynwolturą niszczył rozmaite wyobrażenia na temat poważnej literatury (...) Powieść z obrazkami? Proszę bardzo. Rozdziały na trzy linijki tekstu? Voila. Bóbr - t e n bóbr - w towarzystwie amerykańskiej flagi? Jasne. Czerstwe dowcipasy zmiksowane z encyklopedią? (...) Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy. Kurt Vonnegut na spółkę ze Stanisławem Lemem i Jaroslavem Haškiem nieodwracalnie zepsuł mój mózg.

Głównie [Vonnegut\ jednak palił pall malle bez filtra i pił whisky, trawki raczej nie palił, wolał mięso od dań wegetariańskich i nabijał się z modnej medytacji transcendentalnej i guru Maharishiego, który uwiódł Beatlesów. Uważał, że największe, co Ameryka dała światu, to idea Anonimowych Alkoholików, bo adepci AA znajdują nową rodzinę, która bierze ich w opiekę. On z rodziną miał nieustanne problemy i nigdy do końca nie umiał się w niej odnaleźć.