Książka nie powstałaby bez pojawienia się genialnego w swojej prostocie założenia prof. J.Ch. Frucharda, który trzy lata temu przedstawił opinię, że dalsze ograniczenie śmiertelności z powodów kardiologicznych jest w pełni możliwe, gdy uwzględni się niedostrzegane i rzadko uwzględniane w procesie terapeutycznym czynniki ryzyka, nazwał je rezydualnymi, a dotyczą one głównie dyslipidemii. W oparciu o to założenie autorzy książki rozszerzyli zagadnienie o czynniki rezydualne, które występują w ich konkretnych specjalnościach, tj. w kardiologii inwazyjnej, w nadciśnieniu tętniczym, w cukrzycy, w zespole metabolicznym występującym u dzieci, w zaburzeniach krzepnięcia. Nowością jest także uwzględnienie problemów stomatologicznych, jak również nieznanych dotąd aspektów ryzyka rezydualnego związanego z epigenetyką (czynniki środowiskowe) oraz ze stosowaniem terapii farmakologicznej, w tym t??akże nowotworów.