W niniejszych badaniach poszukuje się powiązań zmian cech fizjologicznych z poziomem aktywności młodzieży z porażeniem mózgowym. Praca ujmuje zespół
parametrów fizjologicznych i biochemicznych w łączności z elementami morfologii,pozwalając ocenić efekty prowadzonej terapii. Istotna jest też ocena sprawności psychomotorycznej, od której zależy w dużej mierze nabywanie umiejętności zawodowych i utrzymywanie poziomu aktywności ruchowej w okresie szkolenia zawodowego.
Zaburzenia ruchowe najbardziej utrudniają młodzieży z m.p.dz. podejmowanie czynności społecznych. W największym stopniu ujawniają się one w środowisku szkolnym i zawodowym. Ostatecznym celem procesu rehabilitacji jest zatem osiągnięcie maksymalnej integracji społecznej. Koncentrowanie się na ocenie możliwości lokomocyjnych dzieci z m.p.dz. ma szczególne znaczenie w przewidywaniu trudności i wyników rehabilitacji w trakcie rozwoju (Lepage i wsp. 1998).