Skóra jest wykładnikiem przemian metabolicznych w  organizmie, a  zaburzenia w  wymianie odżywczej i  gazowej przejawiają się w  naczyniach skórnych, dlatego też w  organie tym mogą być widoczne wczesne etapy wielu chorób krążeniowo-
oddechowych i  metabolicznych lub też efekty leczenia tych schorzeń (Shamin-Uzzaman i  wsp. 2002).
Przepływ krwi zależy od stanu napięcia naczyń, które jest kontrolowane przez miejscową autoregulację, stymulację neurogenną oraz czynniki humoralne (Vinik i  wsp. 2001). W mikrokrążeniu skórnym przepływ jest zdominowany przez lokalne,
spontaniczne wahania oporu, które są niezależne od mechanizmów centralnych (Carolan-Ress i  wsp. 2002). Ta autoregulacja miogenna oparta jest na zasadzie, że rozciąganie ściany naczyniowej powoduje skurcz mięśniówki gładkiej i  zamknięcie zwieraczy przedwłośniczkowych, a  zmniejszenie rozciągania daje odwrotny skutek. W warunkach fizjologicznych czynnikiem decydującym o  stopniu rozciągnięcia ściany tętniczej jest ciśnienie transmuralne. Ten typ regulacji jest niezależny od kontroli neurogennej i  humoralnej, jednak może być przez tę formę kontroli modyfikowany.