Jadwiga Staniszkis o swojej książce:

Realną władzę ma nie nominalne centrum rządzenia, lecz logika globalna. To ona wstrzeliła instytucjonalną strukturę rynku dojrzałego w rynek wschodzący i narzuciła sekwencję liberalizacji od końca, od sfery finansów zgodnie z wymogami celu dojrzałego, postindustrialnego kapitalizmu. Dokonało się to kosztem akumulacji postkomunistycznego kapitału. Zarządzanie, egzekwując tę instytucjonalną logikę, wchodzi w kolizję z coraz bardziej bezradnym rządzeniem, które już nie kontroluje tego, za co wciąż odpowiada. Inny analizowany tu problem to historyczna i kulturowa geneza obecnego pęknięcia w świecie zachodnim, kolizja nowoczesnych państw Europy Zachodniej z przednowoczesnym systemem rządzenia w USA. Podczas gdy Stany Zjednoczone posiadają neoimperialny potencjał, te pierwsze są korodowane przez globalizację. Odmienna jest sytuacja państw azjatyckich. Ukazuję tu rolę szczególnej ontologizacji czasu w kulturze Azji Wschodniej, jako zasobu pozwalającego dziś bronić się przed przemocą strukturalną i asymetrią racjonalności wnoszoną przez globalizację.