Nakreślona z epickim nerwem opowieść o gorzkiej polsko-żydowskiej historii, bolesnych rozliczeniach i inicjacji w dorosłość.

Ostatnie lata XX wieku, Prowansja. Pisarz Marcin Cichy zmuszony jest dokonać obrachunku z własnym życiem. Podążając śladami tragicznie zmarłej Maryli-Miriam, swej pierwszej miłości, próbuje równocześnie odnaleźć swoją ścieżkę, którą przed laty zagubił gdzieś między Nowym Sączem, Krakowem i Paryżem. Związek z Agatą, nową kobietą jego życia, rozbudza w nim zarówno nowe nadzieje, jak i stare niepokoje. Oboje muszą stawić czoło przeszłości.

Kolejne podejście Marka Harnego do tajemnic chłopców z lasu operujących w beskidzkich kniejach w latach II wojny światowej i zaraz po jej zakończeniu. Autor dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Nowym Sączu, jego rodzice byli w czasie wojny zaangażowani w AK-owski ruch oporu wychował się więc w cieniu leśnych legend, mitów, niedopowiedzeń i półprawd. Krótko mówiąc: wie, o czym pisze. W to, że Marek Harny jest niezłym pisarzem, nie wątpię.
Piotr Kofta

Marek Harny (ur. 1946) urodził się w Zabrzu, wychował w rodzinnym Nowym Sączu. Ukończył Technikum Chemiczne w Krakowie i studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Chwytał się różnych zajęć, m.in. przez kilka lat był zatrudniony jako pracownik fizyczny w kombinacie siarkowym w Tarnobrzegu. Później pracował jako dziennikarz. Debiutował w roku 1975 tomem opowiadań Unieś mnie, wielki ptaku, za który otrzymał Nagrodę im. Stanisława Piętaka. Wydał kilka powieści, m.in. Urodzony z wiatru, Lekcja miłości, Samotność wilków, Zdrajca. Jest także autorem trzech książek kryminalno-sensacyjnych o dziennikarzu śledczym Adamie Bukowskim (Pismak, Wszyscy grzeszą, W imię zasad). Mieszka w Krakowie.