„Człowiek jest istotą stworzoną do radości, nie do smutku” - Jan Paweł  II

Autorka prezentując sylwetki Papieży, wskazuje na potrzebę przekazywania radości i humoru w głoszeniu Słowa Bożego.
„Chrześcijanin XXI wieku nie powinien bać się śmiechu i uśmiechu. Przeciwnie, powinien o nim światu dawać świadectwo, zachowując w głębi serca radość i dobry humor, zwłaszcza w lęku i rozpaczy” (B. Boisson „Uśmiech Pana Boga”).

Oba pontyfikaty – choć jeden z nich krótki, a drugi rekordowo długi – oceniane są jako rewolucyjne w historii Kościoła. Pokazują, że dokonywanie wielkich dzieł nie musi odbywać się w atmosferze trwogi i nabożnego skupienia. Być może Janowi XXIII   i Janowi Pawłowi II udało się dokonać tak wielu zmian ze względu na dystans, jaki mieli do siebie samych, do swojego urzędu, do ludzi, a nawet do spraw Kościoła.

Jan XXIII i Jan Paweł II to uśmiechnięci papieże pełni poczucia humoru i dystansu zarówno do siebie, jak i do innych ludzi, oraz do  rozmaitych spraw towarzyszących ich posłudze. W pamięci wielu osób zapisali się jako ludzie o ogromnej dawce wesołości i optymizmu, które na dodatek udzielały się innym.