Poemat abstrakcyjno-impresjonistyczny. Urbanizacja oblega nas i oplata, zabierając oddech i robiąc z nas niewolników technicznych. Herosi też urastają do miar naszych czasów. Bogowie wyemancypowani z zakresu nauki, posługujący się językiem naszpikowanym niezrozumiałymi dla śmiertelnika słowami? A jednak… chór chłopców podejmuje dialog walki o przetrwanie Herosa, którego zniszczenia pragnie zazdrosny Apollo, a którego broni Demeter. W tej walce ulega zagładzie urbanistyczny świat.

Miasto umiera, pojawia się geniusz. Miasto ulega wzmocnieniu, potem jednostka wybitna odchodzi, bo jest niedoceniania i miasto umiera na zawsze.