Praca przygotowana przez Joannę Andrychowicz imponuje dojrzałym warsztatem naukowym i dogłębnym oczytaniem w źródłach, zarówno podmiotowych, jak i przedmiotowych. A przecież analiza niedawnych wydarzeń politycznych nigdy nie jest łatwa, gdyż brak koniecznego dystansu czasowego mocno niekiedy utrudnia ocenę politologiczną. Jednak rozprawa niniejsza jest przykładem, jak bezstronny, doskonale operujący wiedzą historyczną i politologiczną badacz jest w stanie przedłożyć pełnowartościową analizę zagadnienia. prof. Krzysztof A. Kuczyński Rozprawa Joanny Andrychowicz jest pod kilkoma względami bardzo interesująca. Po pierwsze dotyczy przestrzeni badawczej, która sięga naszych czasów i w stosunku do której nie ma jeszcze odpowiedniego dystansu. Po drugie nie mieści się w tradycyjnym kanonie literatury, zdecydowanie wybiega poza niego, a w każdym razie nie mieści się w tradycyjnej genologii, która nie uznaje za literaturę tekstów innych niż literackie, przy całej złożoności samego pojęcia literackości. Chodzi tu o teksty stanowiące absorbcję zachodzących przeobrażeń społeczno-polityczno-kulturowych na przełomie XX i XXI wieku w Polsce i Niemczech. Po trzecie niezwykłość pracy polega na jej nowatorstwie, jest ona bodajże pierwszą tak obszerną i dokładną monografią dotyczącą obecnych w dyskursie publicznym w Polsce i Niemczech pojęć polityka historyczna (Geschichtspolitik) oraz polityka wobec przeszłości (Vergangenheitspolitik). prof. Lech Kolago