Å»yjÄ…c poza prawem, nigdy nie wiesz, co przyniesie jutro. KrzyczÄ…cy w CiemnoÅ›ci przekonuje siÄ™ o tym, gdy schronienie w Podziemiach przestaje być bezpiecznym azylem.

Nie on jeden ma kÅ‚opoty. Lorraine, córka faÅ‚szywego maga, pada ofiarÄ… klÄ…twy. Anavri, która najbardziej na Å›wiecie boi siÄ™ skażonego daru, czuje, że jej najgorszy koszmar zaczyna siÄ™ stawać jawÄ….
Brune, niegdyÅ› uzdrowiony z szaleÅ„stwa, niebezpiecznie oscyluje na granicy ponownego osuniÄ™cia siÄ™ w obÅ‚Ä™d. DrÄ™czÄ… go wizje i sny. PokazujÄ… utraconÄ… przeszÅ‚ość czy kÅ‚amiÄ…? Tymczasem w realnym Å›wiecie czyha gildia przestÄ™pcza oraz srebrni magowie, przed którymi nie da siÄ™ uciec nawet w Å›mierć.

W labiryncie sfer istnieją miejsca, gdzie można na jakiś czas się ukryć, i miejsca, gdzie można szukać odpowiedzi. Czy to wystarczy, aby zmylić za sobą ślad?

A jeśli to cienie z przeszłości stanowią największe zagrożenie?

Z recenzji:
KoÅ„czÄ…c lekturÄ™ „Dwóch kart”, zastanawiaÅ‚am siÄ™, czym w nastÄ™pnym tomie zaskoczy mnie autorka - bo że zaskoczy, tego byÅ‚am pewna. I faktycznie, w „PoÅ›ród cieni” nie brakuje niespodzianek, zwrotów akcji ani tajemnic, z których najważniejszÄ… i zarazem najgroźniejszÄ… jest zagadka zagubionej przeszÅ‚oÅ›ci gÅ‚ównego bohatera. A wszystko to, jak zawsze u Agnieszki HaÅ‚as, opisane piÄ™knym jÄ™zykiem, w fascynujÄ…cej scenerii niesamowitego miasta. „Teatr węży” to zdecydowanie najlepszy cykl dark fantasy, jaki zdarzyÅ‚o mi siÄ™ ostatnimi laty czytać. GorÄ…co polecam.
– Anna KaÅ„toch

Gdyby ktoÅ› zapytaÅ‚ mnie o dobre polskie cykle fantasy, z pewnoÅ›ciÄ… wymieniÅ‚bym „Wiedźmina” Andrzeja Sapkowskiego. Zaraz po nim przychodzi mi na myÅ›l „Teatr węży” o KrzyczÄ…cym w CiemnoÅ›ci Agnieszki HaÅ‚as. Autorce udaÅ‚o siÄ™ stworzyć niezwykle peÅ‚nowymiarowy i oryginalny Å›wiat, a styl i rozmach jej opowieÅ›ci może konkurować z najlepszymi dokonaniami gatunku – a tutaj mam na myÅ›li literaturÄ™ anglosaskÄ….
– Robert J. Szmidt