Komedia Zygmunta Sarneckiego wydana w 1883 roku. Zygmunt Sarnecki (18371922) był polskim pisarzem dramatycznym, dziennikarzem, tłumaczem, krytykiem teatralnym. Używał m.in. pseudonimów Orgon i W. Ślepowron. Uczył się najpierw w Odessie, później w Warszawie. Po wyjeździe w charakterze korespondenta Gazety Codziennej uczęszczał na wykłady na Sorbonie. Po powrocie założył z Józefem Tekslem w Lublinie teatr, a następnie wydzierżawił Teatr Polski w Poznaniu. Wystawił w nim ok. 70 premier, m.in. Halkę Stanisława Moniuszki. W jego utworach pojawiał się motyw gorączki złota, np. Zemsta pani Hrabiny (1867), Febris aurea, Dworacy niedoli (1876), inne osadzone były w realiach rodzimych, np. Urocze oczy (1893) czy konwencji baśniowej, np. Szklana góra (1897). W jego dorobku znalazły się również inne dramaty: Bezinteresowni (1872), Adam i Maryla, Cień, Cud dziewica, Eviva larte (1899), Kalecy, Mojana, Nad ranem, On i ona, Półdiablę, Słonecznik, Złocienie, a także nowele i powieści: Czwarta dusza (1914), Na ruinach, Nie twoja, Nowele (1888), Owale i profile (1884), Różni ludzie (1883), Sny i wrażenia (1904), Złote serce. Jest także autorem Historii literatury francuskiej oraz licznych przekładów współczesnych mu i dawniejszych autorów francuskich. Obecne wydanie książki zostało przygotowane przez firmę Inpingo w ramach akcji Białe Kruki na E-booki. Utwór poddano modernizacji pisowni i opracowaniu edytorskiemu, by uczynić jego tekst przyjaznym dla współczesnego czytelnika.