Piękne, ambitne, nieodgadnione. Kobiety Kossaków żyły w cieniu artystów malarzy, chociaż to one były majętne i dobrze urodzone i to za ich posag Kossakowie kupowali swoje siedziby. Dostojne matrony i matki, które same siebie nazywały kurami domowymi; buntowniczki, malarki i literatki, chcące za wszelką cenę wyjść z cienia by pokazać swój własny talent.

Głównymi bohaterkami opowieści są kobiety związane z Kossakami:
- Aniela z Kurnatowskich Gałczyńska – teściowa Juliusza
- Zofia z Gałczyńskich Kossakowa – żona Juliusza i seniorka rodu
- Zofia z Kossaków Romańska i Jadwiga z Kossaków Unrużyna – córki Zofii i Juliusza
- Maria z Kisielnickich Kossakowa – żona Wojciecha, synowa Juliusza
- Anna z Kisielnickich Kossakowa – żona Tadeusza, synowa Juliusza oraz najmłodsze pokolenie: Jadwiga Witkiewiczowa, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Magdalena Samozwaniec i Zofia Kossak – wnuczki Juliusza

W książce wykorzystano niepublikowane materiały, wśród których znalazły się między innymi: „Pamiętniki ”Anieli z Kurnatowskich Gałczyńskiej, „Zapiski z okresu wojny” Magdaleny Samozwaniec, korespondencja Marii Kossakowej, listy jej syna Jerzego i zięciów (mężów Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Magdaleny Samozwaniec), listy Marii do wnuczki Teresy Starzewskiej, córki Magdaleny Samozwaniec, a także bogate archiwum Zofii Kossak.