„Czas zapominania” Danuty Pasieki to już drugi tomik poetycki autorki. W pierwszej książce „Powroty” poetka doskonale uchwyciÅ‚a wÄ…tek przemijania, który jest nieodÅ‚Ä…cznÄ… cechÄ… naszego istnienia. Jedne rzeczy siÄ™ koÅ„czÄ…, inne zaczynajÄ…, a to wszystko wpÅ‚ywa na zdobywanie nowych doÅ›wiadczeÅ„. Najnowszy tomik „Czas zapomnienia” to także doznawanie i nabywanie nowych doÅ›wiadczeÅ„. Tym razem autorka balansuje miÄ™dzy marzeniami, a poszukiwaniem wÅ‚asnego postrzegania Å›wiata. Wciąż poszukuje, podąża, a jednoczeÅ›nie wierzy w to, że czÅ‚owiek speÅ‚niony jest dopiero po Å›mierci.

Odbiorca wierszy Danuty Pasieki w pierwszej kolejności doznaje lekkiego szoku, wstrząsu emocjonalnego, by następnie zastanowić się nad swoim życiem, nad sobą samym. Autorka celowo za sprawą swojej poezji zmusza Czytelnika do takiej refleksji, by ten uwierzył w siebie i w swoje możliwości. Głęboko wierzy też w to, że każdy człowiek uskrzydlony, natchniony wiarą, nadzieją, dobrym słowem, rozumem czy kontaktem z naturą może stać się lepszym człowiekiem.

Wiersze Danuty Pasieki są głęboko przemyślane i ułożone w określonym porządku, bez jakiejkolwiek przypadkowości, czego następstwem jest oddanie charakteru i dramatyzmu całości poezji.