Bezrobocie równowagi jest złożoną koncepcją teoretyczną mającą swoje rozwinięcie w szkołach głównego nurtu ekonomii ‒ monetarystycznej i nowej szkole keynesowskiej. Pod  koniec  lat  60.  XX  w.  została  wysunięta  koncepcja  naturalnej  stopy  bezrobocia,  która  miała  zasadnicze  znaczenie  dla  idei  bezrobocia  równowagi. Punktem  wyjścia  dla  rozwoju  badań  nad  bezrobociem  równowagi stała się koncepcja  Miltona  Friedmana  i  Edmunda  S.  Phelpsa.

Głównym celem pracy jest określenie istoty, uwarunkowań i determinant bezrobocia równowagi oraz oszacowanie jego poziomu w polskiej gospodarce. Celem dodatkowym jest określenie znaczenia zmienności bezrobocia równowagi dla polityki makroekonomicznej. Oszacowania stóp przeprowadzono w oparciu o metody przepływów siły roboczej oraz rozszerzoną krzywą Phillipsa.