Myślą przewodnią mojej książki jest ukazanie sytuacji, w której totalny amator musi stanąć do walki z zawodowcami. Historia zna wiele takich przypadków. Jednak Czerwony parasol nie jest ani dokumentem, ani faktografią. Nadal to thriller sensacyjny. Aczkolwiek starałem się by był napisany z trochę realniejszej perspektywy niż typowe teksty tego gatunku. Dlatego też część postaci z książki ma swój pierwowzór w świecie rzeczywistym, a niektóre z przedstawionych zdarzeń miały miejsce naprawdę. Zostały jedynie „przekonwertowane” na potrzeby fabuły. Bohaterowie posługują się językiem takim, jakiego by używali realnie, w zależności od umocowania zawodowego i społecznego pochodzenia. Stąd dialogi zawierają potoczne wulgaryzmy i knajackie sformułowania. Czerwony Parasol to także opowieść o miłości, zdradzie i zemście. O splotach przypadków, które są nieprzewidywalne i nie do opanowania nawet dla zawodowców.