Sub­stan­cja ak­tyw­na: teo­re­tycz­ne pod­sta­wy ra­chun­ko­wo­ści wraz z przy­kła­da­mi za­sto­so­wa­nia wie­dzy teo­re­tycz­nej w prak­ty­ce go­spo­dar­czej.

Środ­ki po­moc­ni­cze: cie­ka­wost­ki hi­sto­rycz­ne, opi­sy ko­micz­nych sy­tu­acji z wy­kła­dów o ra­chun­ko­wo­ści, żar­to­bli­we ry­sun­ki, słow­nic­two wy­ko­rzy­sty­wa­ne przez stu­den­tów na uczel­niach i po­za ich mu­ra­mi.

Pu­bli­ka­cja po­mo­że Czy­tel­ni­ko­wi w przy­go­to­wa­niu:

- ja­ko śro­dek wspo­ma­ga­ją­cy zro­zu­mie­nie ra­chun­ko­wo­ści,

- ja­ko śro­dek umoż­li­wia­ją­cy kon­tak­ty z biu­rem ra­chun­ko­wym i urzę­dem skar­bo­wym,

- ja­ko śro­dek na po­zby­cie się nu­dy w księ­go­wo­ści i po­lu­bie­nie za­wo­du księ­go­we­go.

W za­leż­no­ści od stop­nia bra­ku wie­dzy, za­nie­dba­nia na­uki oraz cza­su po­zo­sta­łe­go do kon­tro­li (eg­za­mi­na­cyj­nej, z urzę­du skar­bo­we­go itd.):

- nie mniej niż je­den podroz­dział dzien­nie,

- nie prze­kra­czać jed­ne­go roz­dzia­łu dzien­nie.

Rzad­ko spo­ty­ka­ne.

W ra­zie przedaw­ko­wa­nia - książ­kę odło­żyć na pół­kę na kil­ka dni i przy po­wtór­nym sto­so­wa­niu nie prze­kra­czać daw­ki mak­sy­mal­nej.

- za­męt w gło­wie od nadmia­ru waż­nych i cie­ka­wych in­for­ma­cji,

- zbyt­nio we­so­ły na­strój, prze­szka­dza­ją­cy w kon­ty­nu­acji na­uki.

Po­stę­po­wa­nie ana­lo­gicz­ne do po­stę­po­wa­nia pod­czas przedaw­ko­wa­nia.