Opowiadanie Edwarda Lubowskiego z 1874 roku. Edward Lubowski (18371923) był polskim pisarzem nurtu pozytywistycznego. Używał pseudonimu Krut-Bolej. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, brał udział w walkach powstania styczniowego. Należał do grona najwybitniejszych polskich komediopisarzy okresu pozytywizmu. Pisał komedie, sztuki z tezą, farsy. W jego dorobku komediowym znalazły się m.in. Pewność siebie (1858), Żony uczonych (1866), Ubodzy w salonie (1867), Gonitwy (1874), Przesądy (1876), Pogodzeni z losem (1876), Żyd (1868), Nietoperze (1874), Sąd honorowy (1876). Opublikował też liczne powieści, takie jak: Wierzące dusze (1864), Silni i słabi (1865), Aktorka (1871), Cichy Janek i głośny Franek (1879). Pisał recenzje teatralne do Bluszczu, Tygodnika Ilustrowanego, Biblioteki Warszawskiej, Kuriera Warszawskiego oraz artykuły z innych dziedzin, zwłaszcza z zakresu historii. Zajmował się także tłumaczeniami. Przyswoił teatrowi polskiemu utwory Augiera, Musseta, Nikolaya, Edouard Paillerona, Szekspira, Bjrnsona.

Obecne wydanie książki zostało przygotowane przez firmę Inpingo w ramach akcji Białe Kruki na E-booki. Utwór poddano modernizacji pisowni i opracowaniu edytorskiemu, by uczynić jego tekst przyjaznym dla współczesnego czytelnika.