Ogryzek? To ja!Chcecie mnie poznać? Lubicie przygody? Ja bardzo.Zacznijcie czytać, opowiem Wam, co się zdarzyło, jak tylko znalazłem nowy dom.Ogryzek to opowieść nie o jabłku, a o piesku. Tak ma na imię młody labradorek.Sam opowie Wam o swoich przygodach. Fragment:Następnego dnia chciałem o wszystkim opowiedzieć kolegom, których spotykałem zwykle niedale-ko domu.Spotkałem tylko Ediego. Opowiedziałem mu o tym niezwykłym miejscu, gdzie za siadanie i leżenie dają ciasteczka.Okazało się, że Edi też tam chodził. To właśnie była szkoła.Wiedziałem, że Edi jest mądry, ale nie wiedziałem, że chodził do szkoły. Może ja też będę taki mądry. Stałem i myślałem, aż Edi powiedział:- No, co tak stoisz, chodź, pobawmy się.Lubiłem biegać, Edi też. Aż do utraty tchu. Potem leżeliśmy w trawie dysząc, ale już po chwili znów goniliśmy się. Edi gonił mnie a potem ja jego. Edi był niewielki, za to bardzo szybki.Po pewnym czasie przyszła nasza koleżanka. Tylko nie chciała z nami biegać. Przyglądała się nam, ogryzając patyk. Miałem ochotę zabrać jej ten patyk, bardzo mi się spodobał. Warknęła: - Odejdź! Patyk jest mój. Poszukaj sobie innego.E, innego nie chciałem. Ten właśnie wydawał mi się bardzo interesujący.Edi i ja leżeliśmy obok naszej koleżanki Flory i z zazdrością patrzyliśmy na jej patyk. Jak tylko pogryzła go na drobiny podkradaliśmy je. Udało się trochę pochrupać. Byliśmy zadowoleni.